Hartowanie dzieci. Norweski sekret odporności

W krajach skandynawskich hartowanie dzieci zaczyna się od najmłodszych lat. Maluchy przez cały rok spędzają czas na świeżym powietrzu, choć klimat jest znacznie ostrzejszy niż w Polsce.

Dla wielu osób zaskoczeniem może być, że kilkumiesięczne bobasy drzemią w wózkach na zewnątrz, gdy termometr pokazuje ujemną temperaturę. W żłobkach i przedszkolach spanie na świeżym powietrzu to norma.

Diana Ciepielewska to mama, która swoje pociechy wychowuje w Norwegii zgodnie z panującymi tam zwyczajami. Początkowo była zdziwiona ekstermalnymi metodami, dzisiaj sama promuje je w social mediach jako @mama_w_norwegii.

- Przyjeżdżając do Norwegii, nie miałam dzieci i byłam w szoku, gdy jadąc do pracy na ósmą, widziałam dzieci bawiące się przed szkołą na dworze niezależnie od warunków pogodowych. Gdy urodziłam pierwszego synka, zaczęłam bardziej rozumieć ten system. I w sumie w większości przypadków jestem z niego bardzo zadowolona - spanie dzieci na dworze, codzienne aktywności na zewnątrz, niezależnie od pogody - wyjaśnia Diana.

Hartowanie rozpoczyna się już w wieku niemowlęcym, istnieje tu jednak kilka ważnych zasad. Ilość czasu spędzonego na zewnątrz zależy od słupków rtęci i wieku malucha.

- W zimie wyznacznikiem jest mróz. Jeżeli jest -10 stopni Celsjusza małe dzieci (mówię tu o przedziale wiekowym w granicach od 9 miesięcy do 2 lat), a starsze dzieci nawet do -15 stopni Celsjusza, wychodzą na dużo krócej niż normalnie. Spanie na dworze jest mniej więcej na takiej samej zasadzie - tłumaczy Diana.

Niektórzy rodzice mogą być wstrząśnięci pomysłem, że kilkumiesięczny bobas miałby sobie spokojnie spać na zewnątrz, gdy temperatura spada poniżej 10 stopni Celsjusza. Tu wkracza kolejna żelazna zasada - odpowiedni ubiór.

- Jeżeli chodzi o ubrania, to moim zdaniem to cały sukces Skandynawii. Umieją idealnie dobrać odzież do warunków panujących na dworze. Główną rolę odgrywa tu wełna i ubrania z membraną, która nie przemaka, jest odporniejsza na ciężkie warunki pogodowe. Na zimę bardzo polecam wełniane legginsy i podkoszulki z długim rękawem. Jeżeli na dworze jest bardzo zimno, dodatkowo używamy swetrów lub kombinezonów wełnianych, a na to kombinezon zimowy lub softshell - wylicza Diana.

Ubieranie "na cebulkę" jest powszechnie znane, ale to często zapominana metoda. Membrana proponowana przez Dianę pomaga chronić przed deszczem, wiatrem oraz chłodem, a jednocześnie pozwala oddychać. Wełna również doskonale grzeje, a jednocześnie ma właściwości termoregulacyjne.

Dobranie odpowiednich ubrań dla dziecka jest kluczowe w chłodniejsze dni. Zarówno membrana, jak i wełna doskonale chronią przed zimnem, a jednocześnie zapobiegają przegrzaniu. Spocone dziecko w nieodpowiedniej odzieży szybko się wychłodzi - wilgoć błyskawicznie uwalnia ciepło na zewnątrz i łatwo wtedy o chorobę.

- Dodam, że Norwegowie używają stwierdzenia "Det finnes ikke dårlig vær, bare dårlige klær" czyli, że nie istnieje zła pogoda, tylko złe ubranie. Myślę, że bardzo dużo w tym prawdy. Dzięki wełnie i dobrej kurtce nie potrzebujemy tylu warstw, przez co też nie czujemy dużego dyskomfortu, mając na sobie masę ubrań, a jednocześnie jest nam ciepło - podsumowuje mama z Norwegii.

Budowanie odporności dziecka to proces, który trwa długi czas, a efekty zauważalne są znacznie później. Warto jednak zaczynać jak najwcześniej. Hartowanie to doskonały sposób na naturalne zapobieganie chorobom.

- Nie oznacza, że moje dzieci nie chorują. Przede wszystkim, jak zaczyna się wrzesień, to sezon na gile i kaszel możemy otwierać. Jednak tutaj nie jest to chorobą i takie dzieci normalnie idą do szkoły czy przedszkola - zauważa Diana.

Często zdarza się, że w obawie przed chorobami ubieramy dziecko niczym bałwanka, przez co ledwie może się poruszać i łatwo się przegrzewa. Niekiedy wręcz zamykamy najmłodszych w domu, byle tylko nie zmarzły. Jaki jest sekret odporności norweskich mam?

- Myślę, że jeżeli chodzi o hartowanie i nabieranie odporności, to powinniśmy zaczynać od pierwszych dni maluszka. Po pierwsze i najważniejsze to nie przegrzewać dziecka i nie trzymać go w domu, bo jest malutkie. Mój pierwszy synek urodził się 30 października i całą pierwszą zimę przespał na dworze. Wyjątkiem były temperatury poniżej -10 stopni Celsjusza. Wtedy byliśmy do 30 min. A reszta drzemki na ganku bez ogrzewania - radzi mama.

Na zimowych spacerach jednak się nie kończy. O zdrowie dziecka należy też zadbać w domu. Nie powinniśmy zapominać o odpowiedniej diecie i suplementacji. Warto postawić na wartościowe składniki, witaminy i minerały – radzi Diana.

- Oczywiście suplementacja witaminy D, a po pierwszym roku obaj chłopcy dostają tran, olej z czarnuszki, czasem witaminę C i probiotyki - wymienia Diana. Rozwijający się organizm małych dzieci potrzebuje wsparcia.

Codzienne przebywanie na świeżym powietrzu nie tylko doskonale zahartuje dziecko - w ten sposób zapewniamy najmłodszym zdrowy rozwój fizyczny. Maluch ma okazję się wyszaleć, co przekłada się na lepszy apetyt i sen.

Wiele osób zapomina, że to zamknięte i przegrzane pomieszczenia są doskonałym środowiskiem dla wirusów. Warto więc codziennie wyjść z odpowiednio ubranym dzieckiem na spacer.

Warto też wspomnieć, co o tym sądzą najmłodsi, bo w końcu to wszystko w trosce o nich. Chłopcy Diany czerpią całą masę radości z przebywania na zewnątrz. Na zimowe aktywności reagują ze sporą dawką entuzjazmu.

- Zabawy w śniegu u nas to norma. W sumie teraz wcale mnie to nie dziwi [norweski sposób wychowania]. W moim regionie (Lillehammer) śnieg leży minimum 4 miesiące, a zazwyczaj dłużej. Nie wyobrażam sobie, żeby dzieci siedziały w domu przez cały czas. Zresztą dla dzieci zima to cudowny czas, zabawy w śniegu to sama frajda - ujawnia mama.

Choć dzieci nie zawsze mają ochotę wyjść na zewnątrz, wystarczy zorganizować im ciekawy spacer lub odrobinę zachęcić. Diana przyznaje, że jej chłopcom raczej ciężko wracać do domu i zdarza się, że trudno ich przekonać do zakończenia zabawy na świeżym powietrzu.